Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Το Καφέ της Πολυγλωσσίας και ο Λευκάδιος


Η αφίσα που σχεδίασα από κοινού με τον Ηλία Ταμπακέα για τη 2η Γιορτή Πολυγλωσσίας 

Το Καφέ της Πολυγλωσσίας θα λειτουργήσει στο πλαίσιο της 2ης Γιορτής Πολυγλωσσίας που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη στις 30-31 Μαΐου και 1 Ιουνίου. Σχεδίασα την αφίσα κι ετοιμάζομαι να πάρω μέρος την Παρασκευή 30 Μαΐου με ομιλία για τον Λευκάδιο Χερν.

Αγαπητοί φίλοι της Θεσσαλονίκης, κάθε ταξίδι μου στη Θεσσαλονίκη γίνεται με μεγάλη χαρά και συγκίνηση, γιατί είναι η πόλη της καρδιάς μου. Για την αναχώρηση, ας μη μιλήσω καλύτερα, γιατί πάντα είναι στενάχωρη. Είναι η πολύχρωμη και πολύγλωσση πόλη, με την αρχοντική μακεδονίτικη φιλοξενία, την απίστευτη ομορφιά, που όσοι την αγαπάμε την απολαμβάνουμε όσο κι αν την κρύβουν τόνοι από μπετόν, και που το μέτρο της είναι ο άνθρωπος. Ακόμα!
Αυτό το ταξίδι είναι διπλή χαρά γιατί συνδυάζει την πόλη της καρδιάς μου με τον συγγραφέα της καρδιάς μου, τον Λευκάδιο Χερν. Η ευγενική πρόσκληση του Δήμου Θεσσαλονίκης και του Καφέ της Πολυγλωσσίας με κάνει περήφανη και μου έδωσε μεγάλη χαρά. Γι' αυτό και η αφίσα του Καφέ της Πολυγλωσσίας σχεδιάστηκε τόσο χαρούμενα. Θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες δουλειές που έχω κάνει.
Θα χαρώ ιδιαίτερα να συναντηθούμε στο φουαγιέ του Νέου Δημαρχιακού Μεγάρου (Βασιλέως Γεωργίου 1), αυτή την Παρασκευή στις 9 το βράδυ. Θα ήθελα να γνωριστούμε από κοντά, να ζωντανέψουμε τη διαδικτυακή επαφή μας, και να κάνουμε τα like και τα share μια όμορφη συζήτηση και ζεστές χειραψίες και -ε, γιατί όχι- ένα τσιπουράκι.



Επιστημονική υπεύθυνη του Καφέ της Πολυγλωσσίας η Αργυρώ Μουμτζίδου. 

Είχα τη χαρά να γνωρίσω πριν από λίγους μήνες στη Θεσσαλονίκη και να μιλήσουμε γύρω από πολλά θέματα κατ' ιδίαν αλλά και στη ραδιοφωνική εκπομπή της «Θεσσαλονίκη Πολύγλωττη Πόλις» στο Star Classic Radio.



Ευχαριστώ τον Ηλία Ταμπακέα για τις συμβουλές του στην επεξεργασία των λεπτομερειών της αφίσας του Καφέ της Πολυγλωσσίας. Οι μικρές λεπτομέρειες απογειώνουν το σύνολο και ο Ηλίας είναι μεγάλος δάσκαλος!

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Τελευταίος έλεγχος του «Καϊντάν»

Το Καϊντάν παίρνει τον δρόμο του για το τυπογραφείο. Αφού ελέγχθηκαν ξανά και ξανά τα αρχεία και περάστηκαν οι διορθώσεις, ετοιμάστηκαν οι ηλιοτυπίες.
Σάββατο πρωί. Ο τελευταίος έλεγχος στις ηλιοτυπίες συνδυάστηκε με έναν ευχάριστο πρωινό καφέ στο Σύνταγμα. 



Ο διορθωτής Ντένης Τζαννάτος

Η μεταφράστρια Τέτη Σώλου




Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Οδός Λευκάδιου Χερν, Λευκάδα


Το σπίτι που γεννήθηκε ο Λευκάδιος Χερν



Πονώντας λιγάκι και κουτσαίνοντας λιγάκι
έφτασα μέχρις εδώ και χαμογελάω πλατιά.





Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Η εισήγησή μου στους μαθητές που διακρίθηκαν στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό για τον Λευκάδιο Χερν

Στο πάνελ η κ. Γιούλη, η κ. Κοψιδά-Βρεττού κι εγώ
Φωτογραφία: Δημήτρης Βλάχος


Είμαι η Τέτη Σώλου. Είμαι συγγραφέας, μεταφράστρια και εικονογράφος. Ενδεχομένως κάποιοι από σας έχετε μεγαλώσει με βιβλία που έχω εικονογραφήσει. Όταν μου λένε τα παιδιά «Έχουμε μεγαλώσει με τα βιβλία σας», μου δίνουν πολύ μεγάλη χαρά. Αυτά για μένα.
Θα ήθελα να προσεγγίσουμε κάποιες πλευρές της προσωπικότητας και του έργου του Λευκάδιου Χερν που είναι οδηγοί για τον άνθρωπο που ξεκινάει τη ζωή του ή που κάνει καινούργιο ξεκίνημα.

Υποθέτω ότι οι περισσότεροι πια ξέρουμε τα βασικά βιογραφικά του στοιχεία. Ο Λευκάδιος Χερν γεννήθηκε εδώ, στη Λευκάδα. Η Ευρώπη είναι η ήπειρος που τον γέννησε, τον ανάθρεψε και κατόπιν τον έδιωξε. Η παιδική του ηλικία είναι τραυματική. Έχει όμως το εξής ατού. Μορφώνεται πολύ και συστηματικά. Σπουδάζει στη Γαλλία και στην Αγγλία. Επειδή μεγαλώνει σαν ορφανός, ενώ έχει και τους δύο γονείς του, βρίσκει καταφύγιο στα βιβλία. Τα βιβλία γίνονται για τον Χερν και μάνα και πατέρας και αδέρφια και συγγενείς. Μέσα από τα βιβλία ανακαλύπτει το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Το ανακαλύπτει και το κατακτά μόνος του.
Αυτό είναι το πρώτο σημείο που θέλω να σταθούμε. Ο Χερν μελετάει. Και μελετάει... κόντρα. Κόντρα στην καθολική εκπαίδευση, κόντρα στη συντηρητική κοινωνία της μέσης αστικής ιρλανδικής τάξης και κόντρα στο συντηρητικό περιβάλλον του. Ανακαλύπτει καινούργια πράγματα και αποκτάει ελληνική παιδεία. 
Όταν τα χρήματα των σπουδών τελειώνουν, με τον θάνατο του πατέρα του και μία περιουσιακή απάτη, κάποιος του δίνει ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για την Αμερική.

Στην Αμερική φτάνει πολύ φτωχός και πολύ προδομένος γιατί του έχουν στερήσει την πατρική του περιουσία. Τα δύσκολα χρόνια δεν έχουν τελειώσει. Στην Αμερική εγκαταλείπει το όνομα Πατρίκιος. Ξέρουμε ότι έχει βαφτιστεί Πατρίκιος Λευκάδιος Χερν. Εγκαταλείποντας το ιρλανδικό όνομα Πατρίκιος εγκαταλείπει ό,τι σημαίνει αυτό, δηλαδή όλον τον πικρό ιρλανδικό κύκλο. Με εφόδια τη μόρφωσή του, την παιδεία του, το αρχαίο ελληνικό πνεύμα που έχει μόνος του κατακτήσει, γίνεται πολίτης του κόσμου. Ο Λευκάδιος Χερν! Το όνομα Λευκάδιος τον συνδέει με την Ελλάδα, που είναι η μητρική γη, και με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.

Από τη Νέα Υόρκη πηγαίνει στο Σινσινάτι. Ζει πάρα πολύ φτωχά κάνοντας οποιαδήποτε εργασία για να εξοικονομήσει τα προς το ζην. Ξέρουμε ότι έμπαινε σε βιβλιοθήκες για να διαβάσει και να ζεσταθεί. Το όραμά του στάθηκε πολύ δυνατότερο από το κρύο, την πείνα, την έλλειψη στέγης και την εξαθλίωση. Όταν δοκιμάστηκε και μ' αυτόν τον τρόπο, η τύχη του χαμογέλασε προσφέροντάς του μία εργασία ως διορθωτή κειμένων. 
Εδώ θα πρέπει να σας πω ότι ο Λευκάδιος Χερν εμφανίζεται στις φωτογραφίες πάντα με το δεξί προφίλ και αυτό γιατί το αριστερό του μάτι είναι τελείως κατεστραμμένο. Έχει μια δυσμορφία που τον κάνει διαφορετικό, που του δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Εκτός από τις φοβίες και τα φαντάσματα, κατάλοιπα της συντηρητικής και απάνθρωπης ανατροφής, είχε πρόβλημα και στην εμφάνιση και στην όραση. Στο Σινσινάτι, λοιπόν, γίνεται διορθωτής κειμένων μ' ένα μάτι και αυτό μυωπικό. Για να διορθώσει και να γράψει κολλάει τη μύτη του στο χαρτί.

Η διόρθωση κειμένων είναι η αρχή. Του δίνει ένα εφαλτήριο. Έχει ταλέντο και πάθος και αρχίζει να γράφει στις εφημερίδες. Δεν είναι ένας απλός συντάκτης. Ανακαλύπτει θέματα σύμφωνα με την ευαισθησία που έχει να αντιλαμβάνεται τη διαφορετικότητα. Τα θέματά του είναι οι μαύροι, οι μειονότητες και οι απόκληροι της ζωής, μύθοι και θρύλοι διάφορων τόπων και λαών. Τα κείμενά του κάνουν αίσθηση.
Μαζί με τον Χένρι Φαρνι, που έγινε αργότερα μεγάλος ζωγράφος της αμερικάνικης δύσης, βγάζουν ένα εβδομαδιαίο εικονογραφημένο περιοδικό που γράφουν και εικονογραφούν οι ίδιοι. Ο Λευκάδιος Χερν είναι πολύ ικανός σκιτσογράφος.

Δεν πρέπει να ξεχάσω να σας πω ότι στο Σινσινάτι ο Χερν παντρεύεται. Αυτός είναι ένας σταθμός της ζωής του που θα ήθελα να έχετε υπόψη σας. Δημιουργεί μια σχέση και φτάνει μέχρι τον γάμο. Η σχέση είναι με μία έγχρωμη. Είναι ένα σκάνδαλο κόντρα στον νόμο, κόντρα στα ήθη της εποχής, αλλά δεν θα σταθούμε εκεί. Είναι μία σχέση που δεν του αρμόζει. Θα τον έβαζε σ' έναν κόσμο αταίριαστο και σε μία περιπέτεια επικίνδυνη, και που ίσως να του στερούσε αυτό που εμείς απολαμβάνουμε σήμερα.
Η σχέση αυτή τελειώνει. Παίρνει διαζύγιο και βρίσκεται στη Νέα Ορλεάνη, όπου ανακαλύπτει έναν κόσμο διαφορετικό και πολύχρωμο, γιατί η Νέα Ορλεάνη είναι πολύ διαφορετική από την υπόλοιπη Αμερική. Από τις βιογραφίες του μαθαίνουμε ότι έχει κάνει διάφορα ταξίδια. Ενδεχομένως έχει πάει και στην Κούβα. Ο κ. Ευσταθίου μου είπε ότι όταν βρισκόταν στον Παναμά, πούλησε το ρολόι του για να κάνει ένα ταξίδι. Πιστεύω πως στην περίοδο της Αμερικής ο Χερν αναζητούσε έναν τόπο που να του αρέσει για να στεριώσει.

Στη Νέα Ορλεάνη για πρώτη φορά εκδίδονται βιβλία του. Δεν έχουν τα θέματα που γνωρίζουμε. Έχουν να κάνουν με την κουζίνα, με συλλογή κρεολικών παροιμιών... Τέσσερα βιβλία.
Φεύγει για τις Δυτικές Ινδίες απεσταλμένος του περιοδικού Harper's, στο οποίο δημοσιεύει σαν ανταποκριτής. Και κάπου εδώ κλείνει ο κύκλος της Αμερικής, ο κύκλος της αναζήτησης. Επιστρέφει στη Νέα Υόρκη και ύστερα από λίγο φεύγει για την Ιαπωνία.

Το 1890 φτάνει στην Ιαπωνία. Διαβάζοντας τις βιογραφίες του κουράστηκα πολύ για να καταλάβω τι εννοούσαν, όταν έλεγαν ότι δίδασκε αγγλική φιλολογία. Στο Ματσούε, που ήταν ο πρώτος τόπος που εγκαταστάθηκε, εργάστηκε ως δάσκαλος της αγγλικής γλώσσας.
Ένας φόβος που είχαν οι Ιάπωνες και τον έχουν ακόμα είναι μήπως τα παιδιά μαθαίνοντας αγγλικά απομακρυνθούν από την ιαπωνική παράδοση. Ο Λευκάδιος Χερν προσπαθούσε να τους κάνει να προσδιορίσουν την εθνική τους ταυτότητα μέσα από τη γνώση της παράδοσης. «Γνωρίστε την παράδοσή σας». Αυτό είναι ένα ελληνικό στοιχείο που είχε ο Λευκάδιος Χερν, γιατί δεν ξέρω ποιος άλλος λαός σ' αυτή τη γη μπορεί να πηγαίνει μπροστά κοιτώντας πίσω, όπως οι Έλληνες. 
Στο Ματσούε περνάει δεκαπέντε υπέροχους μήνες, γιατί ενώ η Ιαπωνία ολόκληρη αλλάζει και όλοι οι παλιοί θεσμοί καταργούνται, στο Ματσούε οι θρύλοι είναι ακόμα ζωντανοί. Και ο Λευκάδιος Χερν αγαπάει καθετί παλιό. Στο Ματσούε παντρεύεται και δημιουργεί οικογένεια. Κάνει τον πρώτο του γιο, τον Καζούο, που είναι η μεγάλη του αδυναμία. Έχει γράψει: «Κανείς δεν ξέρει τι είναι η ζωή μέχρι να αποκτήσει παιδί και να το αγαπήσει. Τότε όλο το σύμπαν αλλάζει και τίποτα δεν είναι πια όπως πριν». 

Στην Ιαπωνία αλλάζει το όνομά του. Υιοθετείται από την οικογένεια της συζύγου του και γίνεται Κοϊζούμι Γιακούμο. Οι λόγοι που επέβαλαν αυτή την αλλαγή ήταν η αγάπη και η αφοσίωση στην οικογένειά του. Έπρεπε να τακτοποιήσει τα νομικά ζητήματα τα σχετικά με την περιουσία του. Έγραψε σε μία επιστολή: «Έτσι, όταν πεθάνω, ο πρόξενος δεν θα μπορέσει ν' αγγίξει αυτά που ανήκουν στους δικούς μου ανθρώπους. Τα υπόλοιπα είναι σιωπή».

Συνεργάζεται με αμερικάνικη εφημερίδα και γράφει άρθρα για την Ιαπωνία. Τα άρθρα έγιναν βιβλίο. Το «Ματιές στην άγνωστη Ιαπωνία» διδασκόταν  στα  σχολεία της Ιαπωνίας για δεκαετίες. Ακόμα όμως ο Χερν δεν είναι ο συγγραφέας που γνωρίζουμε.
Τέσσερα χρόνια μετά την εγκατάστασή του στην Ιαπωνία φτάνει στο Τόκυο. Σιχαίνεται το Τόκυο, γιατί είναι μια πολυάνθρωπη πολύβουη πόλη. Το αποκαλεί αηδιαστικό και το παρομοιάζει με κόλαση. Γράφει: «Δύσκολο να μπορέσει κανείς αναλογιστεί την τέχνη, το χρόνο ή την αιωνιότητα μέσα σ’ αυτό το κομφούζιο και στα απόβλητα. Το ιερό πνεύμα των ποιητών δεν κατοικεί στο Τόκυο. Σ’ αυτό το απαίσιο Τόκυο είμαι σαν τον τζίτζικα, κλεισμένος σε κλουβί και δεν μπορώ να τραγουδήσω».
Εκεί όμως αρχίζει η πιο λαμπρή και γόνιμη συγγραφική περίοδος. Συγχρόνως γίνεται καθηγητής αγγλικής φιλολογίας στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο.

Πολιτικά βρισκόμαστε στην εποχή Μεϊτζί, την εποχή των αλλαγών. Κάθε τι παλιό χάνεται και δίνει τη θέση του σ' αυτά που συνθέτουν τη σύγχρονη Ιαπωνία. Ο Χερν αγαπάει τα παλιά πράγματα και αυτά μας παρουσιάζει μέσα από το έργο του. 

Έχει σημασία να δούμε πώς δουλεύει. Δεν γνωρίζει ιαπωνικά. Ένας παλιός του μαθητής από το Ματσούε, τον οποίο έχει προσλάβει ως γραμματέα, συγκεντρώνει για λογαριασμό του κείμενα από παλιά βιβλία. Αυτό το υλικό ο Χερν το επεξεργάζεται με τη βοήθεια της συζύγου του. Της δίνει να διαβάσει τις ιστορίες και κατόπιν ζητά να του τις αφηγηθεί, αφού τις έχει αφομοιώσει. Της έλεγε: «Δεν θέλω να μου τις διαβάζεις από το βιβλίο. Προτιμώ τις δικές σου λέξεις και φράσεις. Διαφορετικά δεν μου κάνει».

Ήταν κατ' εξοχήν μοναχικός μέχρι σημείου εκκεντρικότητας. Κλεινόταν στο γραφείο του και ζούσε στον κόσμο των γραπτών του και της φαντασίας του.
«Γιατί δεν κάνεις κάτι για να διασκεδάσεις, αντί να κλείνεσαι στο γραφείο σου και να γράφεις;», τον παρότρυνε.
«Ξέρεις καλά ότι η μόνη ψυχαγωγία μου είναι να σκέφτομαι και να γράφω. Αν έχω κάτι να γράψω, ποτέ δεν κουράζομαι. Όταν γράφω, τα ξεχνάω όλα. Παρακαλώ, πες μου μερικές ιστορίες», της απαντούσε.

Μαθαίνοντας τη ζωή του Λευκάδιου Χερν είχα την απορία τι είδους προσωπικότητα ήταν. Η τραυματική παιδική ηλικία, τα φαντάσματα και οι φοβίες που κουβαλούσε, διάφορες εκδηλώσεις της εκκεντρικότητάς του που αφηγήθηκε η σύζυγός του στο βιβλίο της... Όλα αυτά με προβλημάτιζαν, αλλά δεν έβρισκα μια ικανοποιητική απάντηση. Εκτός αν ήταν... Η εισήγηση της Ευτέρπης Ρίζου έλυσε την απορία μου. Τον επιστημονικό όρο θα μας τον πει η ίδια σε λίγο. Ο Χερν ήταν μια διαταραγμένη προσωπικότητα. Η πάθηση δεν εκδηλώθηκε. Για την ακρίβεια δεν εκδηλώθηκαν τα συμπτώματα, γιατί η έντονη συγγραφική δραστηριότητά του δεν τα άφησε ποτέ να εκδηλωθούν. Η δημιουργικότητα ήταν ο γιατρός του.

Ο Λευκάδιος Χερν δεν γνώρισε παρακμή. Στα 54 χρόνια του «χωρίς κανέναν πόνο και μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη έπαψε να είναι άνθρωπος αυτού του κόσμου».

Τα έργα που μας άφησε σας προτρέπω να τα βάλετε στη βιβλιοθήκη σας. Τώρα έχουν αρχίσει να εκδίδονται ολοκληρωμένα έργα του Χερν και στην Ελλάδα. Έχω την τιμή να έχω μεταφράσει το Κοττό, που ήδη κυκλοφορεί. Σε λίγες μέρες πρόκειται να εκδοθούν άλλα δύο: το Ιαπωνικό Μωσαϊκό και το Καϊντάν.

Ξέρω ότι πολλοί θα σας εκφράσουν συγχαρητήρια για την επιτυχία σας, για τη βράβευσή σας. Ανάμεσα σ' αυτούς κι εγώ. Κάποιοι θα σας εκφράσουν επιζήμια συγχαρητήρια. Κλείστε  τ' αυτιά σας. Μπορεί να μην σας εκφράσουν συγχαρητήρια άνθρωποι που θα θέλατε. Αγνοήστε τους.
Θα ήθελα τελειώνοντας, αν μου επιτρέπετε, να σας δώσω  μία συμβουλή με τα λόγια ενός μεγάλου παλιού ηθοποιού, του Θάνου Κωτσόπουλου, ο οποίος απευθυνόμενος στους  νέους ηθοποιούς είχε πει: «Η επιτυχία είναι ο κίνδυνος των κινδύνων στη νεότητα. Όταν αυτή έρθει, πρέπει να αντιμετωπιστεί με σκληρή αυτοκριτική και με θηριώδη εργατικότητα, γιατί αλλιώς μπορεί να βουλιάξεις μέσα στις προσφερόμενες ευκαιρίες και να χαθείς».

Τέτη Σώλου
Λευκάδα, 10 Μαΐου 2014

Το συνέδριο για τον Λευκάδιο Χερν στη Λευκάδα - Μάιος 2014

Αγαπητοί φίλοι, είχα ένα μικρό ατύχημα που εμπόδισε λιγάκι τις δραστηριότητές μου, αλλά -ευτυχώς- καθόλου τη συμμετοχή μου στο Συνέδριο. Για πολύ καλή μου τύχη οι εργασίες του συνεδρίου διεξάγονταν στο ξενοδοχείο όπου έμενα. Θέλω να σας μεταφέρω τις πρώτες εντυπώσεις από το συνέδριο, που είναι εξαιρετικές. Οι εισηγήσεις είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. Μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις, ακόμα και όσοι γνωρίζουν πολλά για τον Λευκάδιο, τη ζωή και το έργο του, είχαν πολλά πράγματα να μάθουν. Κάθε εισήγηση έθετε και έναν περαιτέρω προβληματισμό στον ερευνητή. 
Τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου, εκτός από τις εισηγήσεις, το πρόγραμμα περιλάμβανε τη βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό με θέμα τον Λευκάδιο Χερν. Συγκινητικές στιγμές. Προσωπικά αισθάνθηκα πολύ περήφανη για τα παιδιά, για όλα τα παιδιά, που ασχολήθηκαν κι έφεραν σε πέρας ένα τόσο απαιτητικό έργο.
Οι εργασίες του συνεδρίου έκλεισαν με μουσικές συνθέσεις εμπνευσμένες από τον Λευκάδιο. Το Μουσικό Σχολείο Λευκάδας μας άφησε άφωνους και άξια κέρδισε το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα ενός ακροατηρίου που χειροκροτούσε όρθιο και κατασυγκινημένο.
Θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στην οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου και στην πρόεδρο κυρία Κοψιδά-Βρεττού, στους εκλεκτούς εισηγητές και σε όλους όσοι επιμελήθηκαν και συμμετείχαν στη μουσική παράσταση.
Τέλος και ξεχωριστά θέλω να συγχαρώ όλους τους μαθητές που πήραν μέρος στον Διαγωνισμό και εκείνους που διακρίθηκαν. Ξέρω ότι κάποιους από αυτούς θα τους συναντήσουμε στο μέλλον, γιατί έχουν πολλά να πουν.

Η εισήγηση της Παρασκευής Κοψιδά-Βρεττού

Η εισήγηση του Νίκου Πετρόχειλου

Σε κάποιο διάλειμμα ο  Νίκος Πετρόχειλος, η Ευτέρπη Ρίζου
και η Μαρία Γενιτσαρίου

Η εισήγηση της Μαρίας Γενιτσαρίου

Η εισήγηση της Ευτέρπης Ρίζου

Η εισήγηση της Τέτης Σώλου

Στα... παρασκήνια ενώ ετοιμάζονται οι ερμηνεύτριες
του χοροδράματος «Οσιντόρι»



Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Η προσπάθεια που ενώνει, τα συγχαρητήρια που χωρίζουν

Ετοιμάζοντας το ταξίδι στη Λευκάδα και τη δεύτερη ομιλία μου προς τους μαθητές που διακρίθηκαν στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό με θέμα τον Λευκάδιο Χερν, διαβάζω ότι κάποιος πολιτικός κάποιας παράταξης με μότο «Αλλάζουμε τα δεδομένα» συγχαίρει τους μαθητές του δήμου του που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό.
Διαβάζω το δελτίο τύπου. Το ξαναδιαβάζω πιο προσεκτικά μήπως μου έχει διαφύγει κάτι... όχι. Στο δελτίο τύπου αναφέρεται ότι συγχαίρει μόνο τους μαθητές του δικού του δήμου και μόνον αυτούς.
Τι έψαχνα;
Έψαχνα να βρω συγχαρητήρια για όλους τους μαθητές που πήραν μέρος στον πανελλήνιο διαγωνισμό. Για όλους τους μαθητές που καταπιάστηκαν μ' ένα δύσκολο θέμα και άγνωστο γι' αυτούς, που έψαξαν, μελέτησαν, σκέφτηκαν κι εργάστηκαν. Δεν βρήκα. Έψαχνα να βρω συγχαρητήρια για όλους τους μαθητές του πανελλήνιου διαγωνισμού που διακρίθηκαν και θα βραβευτούν το Σάββατο. Δεν βρήκα.
Κοντολογίς δεν βρήκα αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους. Δεν βρήκα την επιβράβευση της κοινής, της πανελλήνιας, προσπάθειας. Μιας προσπάθειας που ξεκινάει από τα δοκιμαζόμενα μαθητικά θρανία της Ελλάδας της κρίσης και προάγει τον πολιτισμό σε μια σκοτεινή εποχή.
Ψιλά γράμματα θα μου πεις. Με μεγάλα χοντρά γράμματα γράφεται το μότο της παράταξης. «Αλλάζουμε τα Δεδομένα».
Πόσο μακριά από το πνεύμα του Λευκάδιου Χερν βρίσκεται! 
Όχι. Έτσι, ΔΕΝ αλλάζουν τα δεδομένα!


Το δελτίο τύπου

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Διήμερο αφιέρωμα στον Λευκάδιο Χερν: «Ένα διαπολιτισμικό ταξίδι στη ζωή και στο πνεύμα του»


Η Λευκάδα ετοίμασε ένα πλούσιο διήμερο αφιέρωμα στον Λευκάδιο Χερν, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9 Μαΐου και το Σάββατο 10 Μαΐου και περιλαμβάνει συνέδριο με θέμα «Λευκάδιος Χερν και πανανθρώπινες αξίες», εκδήλωση βράβευσης των μαθητών που πήραν μέρος στον πανελλήνιο διαγωνισμό με θέμα εμπνευσμένο από τον μεγάλο συγγραφέα, καθώς και άλλες εκδηλώσεις (μουσικές εκδηλώσεις, έκθεση βιβλίου, έκθεση ζωγραφικής και σεμινάριο καλλιγραφίας).

Θα έχω την τιμή να βρίσκομαι ανάμεσα στους εκλεκτούς ομιλητές του συνεδρίου και θα πάρω μέρος στο αφιέρωμα με δύο ομιλίες.

♦ Την Παρασκευή 9 Μαΐου η ομιλία μου έχει θέμα «Μεταφράζοντας τον Λευκάδιο Χερν (Κοττό, Ιαπωνικό Μωσαϊκό, Καϊντάν)». Θα συνοδεύεται από οπτικοακουστικό υλικό που ετοίμασε ο Ηλίας Ταμπακέας, που εκτός από καλός φίλος είναι και ο επιμελητής των δύο βιβλίων (Ιαπωνικό Μωσαϊκό και Καϊντάν) που θα κυκλοφορήσουν σύντομα. 

♦ Το Σάββατο 10 Μαΐου θα απονεμηθούν τα βραβεία στους μαθητές που πήραν μέρος στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό προς τιμήν του Χερν και θα παρουσιαστούν οι βραβευμένες εργασίες. Στο πλαίσιο αυτό θα γίνει η δεύτερη ομιλία μου με θέμα «Προσεγγίζοντας την προσωπικότητα και το έργο του Λευκάδιου Χερν-Μια γόνιμη συνομιλία με μαθητές».
Με συγκινεί ιδιαίτερα ότι θα μιλήσω στους νέους για τον Λευκάδιο Χερν. Όταν μιλάς σε νέους συνομιλείς με την ελπίδα για το αύριο. Σε μια εποχή που οι ελπίδες εξανεμίζονται μέρα με τη μέρα και που το αύριο φαντάζει σκοτεινό και αβέβαιο, οι νέοι πρέπει να βρουν στηρίγματα -όπου μπορούν και όσο πιο δυνατά μπορούν. Η προσέγγιση της προσωπικότητας του Λευκάδιου Χερν μπορεί να τους προσφέρει καινούργιες ιδέες και τη βεβαιότητα ότι η παιδεία, η συνείδηση και η πίστη στο όραμα είναι θεμέλια για τον άνθρωπο. 

Στη συζήτηση που θα ακολουθήσει οι νέοι θα έχουν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με την κλινική ψυχολόγο Ευτέρπη Ρίζου (που η ομιλία της με θέμα «Λευκάδιος Χερν-Μια υποδειγματική διαχείριση παιδικής τραυματικής ηλικίας» μας είχε συναρπάσει, όταν την παρακολουθήσαμε στο αφιέρωμα του Beton7), την ψυχολόγο Κασσιανή Βρεττού και μαζί μου. Πιστεύω ότι θα έχει πολύ ενδιαφέρον και για τις δύο πλευρές, γιατί μέσα από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις θα μας δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσουμε διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του Λευκάδιου Χερν από ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με τον συγγραφέα.


Το πρόγραμμα του αφιερώματος


Η εκπαίδευση στη Λευκάδα τιμά τον μεγάλο συγγραφέα Λευκάδιο Χερν