Lafcadio Hearn: a fountain of inspiration

Here I am in front of «The portrait of Lafcadio Hearn», an artwork of mine which I made last year in the memory of the great and beloved writer. It is the first of a series of artworks I am working this period inspired from Lafcadio. Since I met him, Lafcadio has been for me a fountain of inspiration.

Maybe it's too early to say for sure if I approach Lafcadio through art or if I approach art through Lafcadio. I have a lot of penciling and inking ahead.

One thing I can say for sure is that Lafcadio Hearn made me a better person. 110 years after his death, he still is a great teacher.

Thank you, Lafcadio Hearn!

Η ταινία «Καϊντάν» στην Αθήνα

Η αφίσα της προβολής της ταινίας στο Cinemarian στις 14 Φεβρουαρίου 2015

Κάποιοι γιόρτασαν τη βραδιά του αγίου Βαλεντίνου με καρδούλες, ενώ κάποιοι άλλοι με γιαπωνέζικα φαντάσματα. Εγώ ήμουν με το μέρος των φαντασμάτων! 

Η αφίσα της ταινίας, 1964.

Το Σάββατο 14 Φεβρουαρίου στο Cinemarian προβλήθηκε η ταινία «Καϊντάν» σε σκηνοθεσία του Μασάκι Κομπαγιάσι. Ήταν η πρώτη φορά την που είδα σε μεγάλη οθόνη με ελληνικούς υπότιτλους. Ένα αριστούργημα! Ο τρόμος από τις απόκοσμες εμφανίσεις γίνεται ποίημα ονειρικό και βαθυστόχαστο. 

Ήμουν προσκεκλημένη ως μεταφράστρια των έργων του Λευκάδιου Χερν για να προλογίσω την ταινία.

Μπροστά στο έργο μου «Πορτρέτο του Λευκάδιου Χερν»

Το φουαγιέ του Cinemarian (δεν είναι πια φουαγιέ, μια και δεν επιτρέπεται το κάπνισμα) στολίστηκε με το έργο μου «Πορτρέτο του Λευκάδιου Χερν» που δεν χόρταινα να το βλέπω σε μεγάλη διάσταση. Είναι το πρώτο από μια σειρά έργων που δουλεύω αυτή την εποχή εμπνευσμένα από τη ζωή του Λευκάδιου.

Τη βραδιά τίμησαν με την παρουσία τους εκλεκτοί φίλοι του έργου του Λευκάδιου από τον χώρο της τέχνης και των γραμμάτων. Ο Τάκης Ευσταθίου, ο άνθρωπος που έφερε τον Λευκάδιο Χερν στην Ελλάδα, ο καθηγητής Δημήτριος Βασιλειάδης, που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στο Διεθνές Συμπόσιο το καλοκαίρι του 2014 στη Λευκάδα να αναπτύσσει το θέμα «Λευκάδιος Χερν και βουδισμός», ο σπουδαίος ζωγράφος Κωνσταντίνος Ξενάκης, ο ιστορικός τέχνης Μεγακλής Ρογκάκος, ο Κωνσταντίνος Βωβός, ο Γιάννης Κατωμερής.

Με τον μεγάλο ζωγράφο Κωνσταντίνο Ξενάκη

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον διοργανωτή του Ιαπωνικού Κινηματογραφικού Μωσαϊκού Ιωάννη Παρασκευόπουλο, που είναι θαυμαστής του μεγάλου ιαπωνικού πολιτισμού, καθώς και όλους τους φίλους που διάλεξαν να περάσουν αυτή τη βραδιά τιμώντας τον Λευκάδιο Χερν. 

Ευχαριστώ, αγαπητοί φίλοι, η παρουσία σας ήταν τιμή και χαρά.

Σκηνή από την ταινία «Καϊντάν», από την ιστορία της Γιούκι Οννά.
Ένας έρωτας γεννιέται...

Ευχαριστώ επίσης την Όλγα Κολισόγλου, άνθρωπο της τέχνης του κινηματογράφου, που με εφοδίασε με πολλές πληροφορίες για την ταινία.

Το χιόνι στην Αθήνα και ο Νταρουμά του Λευκάδιου Χερν

Σήμερα που χιονίζει μέσα στην πόλη, κάθομαι στο παράθυρο κοιτάζω τις νιφάδες που πέφτουν και αναρωτιέμαι αν θα φτιαχτεί ένας «ασημένιος κόσμος», όπως αποκαλούν οι Ιάπωνες το χιονισμένο τοπίο. Μου ήρθε στον νου ένα κείμενο του Λευκάδιου Χερν για τον Νταρουμά, που εκτός από σεβαστός πατριάρχης του βουδισμού, είναι και χιονάνθρωπος, είναι και παιχνίδι.

Μια κούκλα Νταρουμά εκτίθεται στο «Ιστορικό Κέντρο Λευκάδιος Χερν» στη Λευκάδα.

Photo: Olga Kolisoglou

Ο Λευκάδιος Χερν είχε σκιτσάρει έναν Γιούκι Νταρουμά, χιονάνθρωπο Νταρουμά, στο κείμενό του «Ο Νταρουμά του Οτόκιτσι» που περιλαμβάνεται στο «Ιαπωνικό Μωσαϊκό».

Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα από τον Νταρουμά του Οτόκιτσι για τον τρόπο που φτιάχνεται ο ιαπωνικός χιονάνθρωπος ή τουλάχιστον πώς φτιαχνόταν την εποχή που ζούσε ο Λευκάδιος Χερν.

Ο Νταρουμά του Οτόκιτσι

Τα παιδιά είναι κατευχαριστημένα, γιατί το πυκνό χιόνι που έπεσε χτες τη νύχτα, έφτιαξε για χάρη μας αυτό που οι Ιάπωνες αποκαλούν τόσο όμορφα «ασημένιο κόσμο»... Στ’ αλήθεια αυτοί οι ποιητές δεν υπερβάλλουν καθόλου, όταν παινεύουν με όμορφα λόγια τον χειμώνα. Γιατί στην Ιαπωνία ο χειμώνας είναι όμορφος –φανταστικά όμορφος. Δεν δημιουργεί μελαγχολικές σκέψεις για τον «θάνατο της φύσης», επειδή η φύση είναι πάντα ολοζώντανη, ακόμα και στην καρδιά του χειμώνα. Δεν στεναχωρεί το φιλόκαλο μάτι με εικόνες από γυμνά δάση, γιατί τα δάση είναι γεμάτα από αειθαλή. Και το χιόνι που στοιβάζεται μαλακά πάνω στις βελόνες των πεύκων και αναγκάζει τα μπαμπού να λυγίζουν με χάρη κάτω από το πρόσκαιρο βάρος του, ποτέ δεν εμπνέει στον ποιητή της Άπω Ανατολής τη θλιβερή εικόνα ενός σάβανου. Πράγματι, η ξεχωριστή γοητεία του ιαπωνικού χειμώνα είναι καμωμένη από αυτό το χιόνι που στοιβάζεται σε ασύλληπτους σχηματισμούς πάνω στην αδιάκοπη πρασινάδα των δασών και των κήπων.

Σήμερα το πρωί δύο μαθητές μου, ο Ακί και ο Νίιμι, διασκέδαζαν παρέα με τα παιδιά φτιάχνοντας ένα Γιούκι-Νταρούμα κι εγώ διασκέδαζα παρατηρώντας τους. Οι κανόνες για να φτιάξεις ένα Γιούκι-Νταρούμα είναι αρχαίοι και απλοί. Φτιάχνεις πρώτα μια πελώρια χιονόμπαλα, με διάμετρο τρία ή τέσσερα πόδια αν είναι δυνατό, που είναι το κοντόχοντρο σώμα του Νταρούμα. Έπειτα φτιάχνεις μία μικρότερη χιονόμπαλα, με διάμετρο δύο πόδια, που είναι το κεφάλι του, βάζεις αυτή τη μικρότερη μπάλα πάνω στην άλλη και σφηνώνεις χιόνι εκεί που ενώνονται για να τις σταθεροποιήσεις. Δύο στρογγυλά κομμάτια κάρβουνο χρησιμεύουν για μάτια του Νταρούμα και μερικά ακανόνιστα κομμάτια από το ίδιο υλικό είναι ό,τι πρέπει για να γίνουν η μύτη και το στόμα του. Τέλος, στη μεγάλη κοιλιά του πρέπει να σκάψεις μια εσοχή, που είναι ο αφαλός του, και να μπήξεις μέσα ένα αναμένο κερί. Η ζέστη του κεριού σιγά σιγά μεγαλώνει το άνοιγμα... [...]

Γιούκι Νταρουμά
Σχέδιο του Λευκάδιου Χερν

Ο Νταρουμά του Οτόκιτσι

περιλαμβάνεται στο «Ιαπωνικό Μωσαϊκό»

Μετάφραση: Τέτη Σώλου

Έκδοση: Ταμείο Παγκόσμιας Κυθηραϊκής Κληρονομιάς, 2014

Αποκλειστική διάθεση: Βιβλιοπωλείο Λεμόνι