Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Ντίνα Αναστασιάδου

Greek by birth, global by art


Η Ντίνα Αναστασιάδου δεν χρειάζεται συστάσεις. Για τους μεγάλους καλλιτέχνες μιλάει το έργο τους. Θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε μια πολυτάλαντη καλλιτέχνη, που με τη ζωγραφική και τη γλυπτική της ενώνει χώρες και πολιτισμούς.

Η Ντίνα Αναστασιάδου με το έργο της Family, (χαλκός 2009)

Η Ντίνα Αναστασιάδου με το έργο της Mrs Megumi Shuler with her daughter,
(σούμι και χρώμα, 1997)


Η Ντίνα Αναστασιάδου μετά από λαμπρές σπουδές και καλλιτεχνική πορεία, εξακολουθεί να μαθητεύει. Βρίσκεται στην Ινδία, με υποτροφία της Ινδικής Κυβέρνησης, όπου κάνει Master γλυπτικής και ιστορίας τέχνης Ινδίας με θέμα «Japanese painting and its influence in modern Indian art» συνδέοντας έτσι την Ιαπωνία με την Ινδία.

Με την καθηγήτρια (ιστορία τέχνης) Dr. Sohini Dhar.

Με τους συμφοιτητές και την καθηγήτρια στο σπίτι του Ραμπιτρανάθ Ταγκόρ.

Το γλυπτό της «Οριγκάμι» βρίσκεται μπροστά στην είσοδο της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Συμβολίζει τον ιαπωνικό γερανό, σύμβολο ειρήνης και αγάπης.  Ο πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, κ. Τακανόρι Κιταμούρα εγκαινιάζοντας την έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής της Ντίνας Αναστασιάδου, που πραγματοποιήθηκε στην πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 110η επέτειο της Ελληνο-Ιαπωνικής φιλίας, είπε: «Στον τομέα της τέχνης η κ. Αναστασιάδου βοήθησε ώστε να οικοδομήσουμε μια γέφυρα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιαπωνία».


Η Ντίνα Αναστασιάδου λατρεύει την Ιαπωνία και την προβάλλει στην Ελλάδα όχι μόνον μέσα απο τα καλλιτεχνικά έργα και τις εκθέσεις της, αλλά και απο τις ομιλίες της για τον ιαπωνικό πολιτισμό.  


Η σχέση της με την Ιαπωνία ξεκινάει απο το 1980 όταν στα 23 της χρόνια πήγε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία και  ενθουσιάστηκε απο τον ιαπωνικό πολιτισμό. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα άρχισε να μαθαίνει ιαπωνικά. Το 1986 εκπροσώπισε την Ελλάδα με γλυπτά της στην πρώτη αδελφοποίηση πόλεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Ιαπωνία, Μυτιλήνης και Ushimado, Okayama. Το 1988 -1991 πήρε την υποτροφία της Ιαπωνικής Κυβέρνησης (Monbusho) και βρέθηκε 
φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κυότο.


Λατρεύει τον Λευκάδιο Χερν ή Koizumi Yakumo. Οι φίλοι της στην Ιαπωνία την αποκαλούσαν «Η Ελληνίδα στα βήματα του Χερν».

Στο Κυότο είχε την τύχη να συνδεθεί με οικογένεια Ιαπώνων καλλιτεχνών και να ζήσει στο σπίτι τους για 5 περίπου χρόνια. «Η οικογένειά μου στην Ιαπωνία», αποκαλεί την οικογένεια Takaoki.  Ο πατέρας, ιστορικός την δίδαξε ιαπωνικά,  ιαπωνική καλλιγραφία, ιστορία Ιαπωνίας και ιστορία ιαπωνικής  τέχνης. Η μητέρα την δίδαξε ζωγραφική με sumi.

NtinaAnastasiadou with her «Japanese mother» Mrs Miki Takaoki.

«Αυτή η γυναίκα καθώς και η οικογένειά της αποτελούν έναν απο τους θεμελιώθεις λίθους στη διαμόρφωση μου σαν καλλιτέχνη αλλά και σαν ανθρώπου. Μου έδειξαν τον δρόμο να γίνω καλύτερη».


Η τεχνική σούμι, παραδοσιακή της Κίνας και της Ιαπωνίας, είναι μια πολύ δύσκολη τεχνική με δύο πολύ απλά υλικά: μελάνι και πινέλο. Ο καλλιτέχνης με μια πινελιά πρέπει να δώσει τόνους από το κατάμαυρο ως το απαλό γκρίζο, χωρίς να επιτρέπεται κατόπιν να επέμβει ή να διορθώσει το έργο του.



Η γλυπτική της Ντίνας Αναστασιάδου είναι βαθιά επηρεασμένη απο το origami με την απλοποίηση των επιπέδων, αλλά και από την Ιαπωνική Βουδιστική και Shinto αρχιτεκτονική.



Η Μάγδα Μυστικού, εικαστικός συντάκτης, με αφορμή την έκθεση της Ντίνας Αναστασιάδου στην αίθουσα τέχνης ΑΕΝΑΟΝ τον Νοέμβριο του 2010 έγραψε: 
«Η ανιδιοτελής έκφραση της γλυπτικής και ζωγραφικής της γλύπτριας – ζωγράφου Ντίνας Αναστασιάδου ανανεώνει το πάθος της για την ιαπωνική κουλτούρα. Εισπνοές ζωγραφικής sumi αποπνέουν οι γερανοί των ιαπωνικών τοπίων, μεταφέροντας μηνύματα των σημερινών καιρών. Η γλυπτική της γεωμετρικής της τελειότητας και το αφαιρετικό πλάσιμο της φόρμας εναρμονίζονται αναδεικνύοντας την ιδεολογική της ταυτότητα ως μετουσίωση της ιαπωνικής πραγματικότητας».




Η πιο πρόσφατη έκθεση της Ντίνας Αναστασιάδου στην Ελλάδα είχε θέμα  «Μαθηματικά και οι τέχνες της Ιαπωνίας». Εγκαινιάστηκε τον Ιανουάριο του 2012 στο Μουσείο Ηρακλειδών και περιλάμβανε έργα γλυπτικής, κεραμικής και κατασκευών εμπνευσμένα από τον Ιαπωνικό Πολιτισμό.





Στα μέσα του φθινόπωρου η Ντίνα Αναστασιάδου θα βρίσκεται στην Ελλάδα, με πολύ πλούσιες εμπειρίες από τις εκθέσεις και τις ομιλίες που πρόκειται να κάνει το καλοκαίρι στο Δελχί και στην Καλκούτα, και πολλά έργα τέχνης, μια και όσο βρίσκεται εκεί, εργάζεται ακατάπαυστα για να δημιουργήσει όσο περισσότερα έργα γίνεται εμπνευσμένα από την Ινδία.

Η Ντίνα Αναστασιάδου με τις αγαπημένες ινδές «κόρες» της
στο I.C.C.R. Καλκούτα.

Μπορείτε να διαβάσετε το τεύχος με την παρουσίαση της Ντίνας Ανασασιάδου

Μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση της Ντίνας Αναστασιάδου στα αγγλικά
You can read the presentation of Ntina Anastasiadou in english

Τέτη Σώλου
Αθήνα, Μάρτιος 2014
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο της Ντίνας Αναστασιάδου που είχε την καλοσύνη να μου παραχωρήσει την άδεια χρήσης.







Ntina Anastasiadou

Greek by birth, global by art


Ntina Anastasiadou does not need any introduction. For artists, their work speaks. We will try to approach a multi-talented artist, who, through her painting and sculpture unifies countries and cultures.

Ntina Anastasiadou with her sculpture Family, (bronze, 2009)

Ntina Anastasiadou with her sculpture Mrs Megumi Shuler with her daughter,
(sumi and colours, 1997)


After brilliant studies and artistic courses, she continues to study. She is in India, with scholarship from the Government of India. Here she is pursuing a Master of Fine Arts in sculpture and (modern) history of Indian Art. Her dissertation is on «Japanese painting and its influence in modern Indian art», thus she connects Japan with India.

With her professor Dr. Sohini Dhar.

With her fellow students and her professor at Rabitranath Tagor’s residence.

Her sculpture «Origami» is displayed in front of the gate of the Embassyof Japan in Athens. It’s symbolizing the Japanese crane, symbol of peace and love. The Ambassador of Japan to Greece Mr. Takanori Kitamura when he inaugurated the painting and sculpture exhibition of  NtinaAnastasiadou, held in the Embassy of Japan in Greece in the context of events for the 110th anniversary of Greek – Japanese friendship, he said: «In the field of art Ms. Anastasiadou has helped to build a bridge between Greece and Japan».


Ntina Anastasiadou loves Japan. She does not only through her oeuvre and her exhibitions, but also through her lectures on Japanese culture she shares her experiences to audiences in Greece. 


Her relationship with Japan begins in 1980. She was then in her early 20s. It was her first visit time to Japan. Naturally, she was excited by the Japanese civilization. Returning back to Greece she started to learn the Japanese language. In 1980 with her sculptures she represented Greece at the time of sister-cities cultural events between Greece – Japan and Mytilene island –Ushimado, Okayama.  In 1988-1991 she was granted a scholarship from the Government of Japan (Monbusho) and became student at Kyoto University.


She admires Lefkadio Hearn or Koizumi Yakumo. Her friends in Japan would put it like this, «A Greek lady, following the steps of Hearn».

In Kyoto she had the chance to be associated with an artists’ family, the Takaoki family. She stayed at their home for about five years.  She considers the family as her own in Japan. The Late father of the artist was a teacher of History, he taught her Japanese language, calligraphy, history and art history of Japan. The mother taught her sumi-e and nihon-ga.

NtinaAnastasiadou with her «Japanese mother» Mrs Miki Takaoki.

«This woman and her family lay foundation stones in not only shaping of my self, but also formed the artist in me as well as the human being. They pointed me out the way to improve myself».


Sumi painting (or sumi-e) the traditional art of China and Japan is a difficult technique that is executed by the skillful use of ink and brush. The artist with one stroke has to give the tonality effect from black to light grey. Since the artist has executed his subject he cannot repair or erase his work.



The sculpture of NtinaAnastasiadou is deeply influenced by the simplicity of origami forms, as well as by the Japanese Buddhist and Shinto architecture.



On the occasion of a solo exhibition by Ntina Anastasiadou held at the AENAON gallery in November of 2010, Ms. Magda Mystikou, an art writer, noted: 
«The selfless expression in Ntina Anastasiadou’s sculptures and paintings renews her passion for Japanese culture. Breaths of sumi painting emanated from the cranes in the Japanese sceneries, conveying contemporary messages. Her sculptures harmoniously combine geometric perfection and the abstract creation of form, thus revealing her ideological identity as a transformation of Japanese reality. The coupling of art and sculpture heralds the cultural identity of a conscious expression».




The most recent exhibition of  Ntina Anastasiadou that was held in Greece had the title: «Mathematics and the arts of Japan». It was inaugurated in January 2010 at the Herakleidon Museum of Modern Art and comprised works of sculpture, ceramics and constructions inspired by the arts of Japan.





This autumn Ntina Anastasiadou will be in Greece carrying many experiences from her exhibitions and lectures that she is going to hold in Delhi and Calcutta this year. She will also bring many of her works at home since as long as she is in India she is working tirelessly in order to create as many works as possible inspired by the culture of India.

Ntina Anastasiadou with her beloved indian "daughters"
at I.C.C.R. Kolkata.

You are welcome to read the presentation of Ntina Anastasiadou in a booklet

You can read the presentation of Ntina Anastasiadou in greek
Μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση της Ντίνας Αναστασιάδου στα ελληνικά


TetySolou
Athens, March 2014
The photographs come from the archive of NtinaAnastasiadou who was kind enough to bestow me the right of use.






Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Κοττό-Ο τιμητικός πρόλογος του Μπον Κοϊζούμι

Ο προπάππος μου Λευκάδιος Χερν γεννήθηκε το 1850 στα Ιόνια Νησιά, στη Λευκάδα. Μεγάλωσε στην Ιρλανδία και στην Αγγλία και έζησε στη Γαλλία, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Μαρτινίκα των Γαλλικών Ανατολικών Ινδιών προτού έρθει στην Ιαπωνία, σε ηλικία τριάντα εννέα χρόνων. Ο Χερν γύρισε ταξιδεύοντας τον μισό κόσμο, και ήταν εδώ, στην καρδιά της Άπω Ανατολής που εγκαταστάθηκε μόνιμα και εργάστηκε ως δάσκαλος αγγλικών και συγγραφέας μέχρι τον θάνατό του σε ηλικία πενήντα τεσσάρων χρόνων. Δεκαέξι από τα δημοσιευμένα έργα του γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιαπωνία. 
Η μητέρα του ήταν από τα Κύθηρα και ο Χερν αισθανόταν έντονη την απουσία της μετά τον αποχωρισμό τους, στα τέσσερά του χρόνια. Ο Χερν είχε βρετανική (ιρλανδική) υπηκοότητα, εν τούτοις στον κατάλογο επιβατών του πλοίου με το οποίο έφτασε ως μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες αναφέρεται η Ελλάδα ως χώρα καταγωγής του. Η βαθιά αγάπη του για την Ελλάδα φαίνεται στην επιστολή που έγραψε στον μικρότερο αδερφό του James. Αναφέρει ότι άντλησε όλες οι δυνάμεις του από το πνεύμα των αρχαίων Ελλήνων. Ο Χερν έβρισκε στοιχεία της Αρχαίας Ελλάδας στο Ματσουέ, που το αποκαλούσε πρωτεύουσα της επαρχίας των θεών.
Σ’ ένα γράμμα του στον φίλο του Basil Hall Chamberlain αναφέρει:
«Περισσότερο και περισσότερο και ακόμα περισσότερο αισθάνομαι και βλέπω την ομοιότητα ανάμεσα στην ιαπωνική ζωή, σκέψη και καλαισθησία με την Αρχαία Ελλάδα. Κάθε μέρα ανακαλύπτω κάτι στη ζωή γύρω μου παρόμοιο με την αρχαία ελληνική ζωή».
Ως δισέγγονος του Χερν είμαι ευτυχής γιατί για πρώτη φορά τρία έργα του έχουν μεταφραστεί ολοκληρωμένα στα ελληνικά από την Ελληνίδα καλλιτέχνη κυρία Τέτη Σώλου.
Το Japanese Miscellany (1901) και Kottō: Being Japanese Curios, with Sundry Cobwebs (1902) είναι διακριτικά και εκλεπτυσμένα έργα. Και τα δύο περιλαμβάνουν αφηγήσεις παραδοσιακών ιστοριών, περιγραφές, δοκίμια και στοχασμούς πάνω στο πνεύμα των απλών ανθρώπων.
Το πιο γνωστό κείμενο του Kottō είναι το «Κουσά-Χιμπαρί». Το κουσά-χιμπαρί είναι ένα είδος φθινοπωρινού τριζονιού, πολύ συνηθισμένου στην Ιαπωνία. Ο Χερν είχε ένα κουσά-χιμπαρί σ’ ένα κλουβί για έντομα. Είχε τοποθετήσει το κλουβί δίπλα του και απολάμβανε το τραγούδι του τριζονιού καθώς έγραφε. Σε αυτό το μικρό δοκίμιο, αναθυμάται τη διάθεση αυτού του εντόμου, που πέθανε όταν η υπηρέτρια ξέχασε μια μέρα να το ταΐσει. Σχετικά με τη συμπάθειά του για τα έντομα γράφει στο Insects and Greek Poetry ότι οι Ιάπωνες «εναρμονίζονται με τους αρχαίους Έλληνες αναγνωρίζοντας ότι η μουσική των εντόμων είναι ένα από τα μεγαλύτερα θέλγητρα της ζωής στο ύπαιθρο».
Το Kwaidan: Stories and Studies of Strange Things (1904) έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Παρουσιάζει αφηγήσεις ιαπωνικών ιστοριών με φαντάσματα, μία από τις οποίες, η «Μίμι-νάσι-Χόιτσι» (Χόιτσι ο κοψαύτης), μοιάζει με τον ελληνικό μύθο του Ορφέα.  Για τον Χερν οι αρχαίοι Έλληνες ήταν μεγάλοι φιλόσοφοι γεμάτοι ευτυχία και καλοσύνη. Εκατόν είκοσι χρόνια πριν ανακάλυψε ομοιότητες ανάμεσα στην Αρχαία Ελλάδα και σε πολλές πλευρές της ιαπωνικής ζωής.
Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Τέτη Σώλου για τον αγώνα της και ελπίζω ότι αυτά τα τρία έργα θα διαθοθούν και θα διαβάζονται ευρέως στην Ελλάδα για πολύ καιρό.  
Μπον Κοϊζούμι
Δισέγγονος του Λευκάδιου Χερν
Φεβρουάριος 2014, Ματσούε



Παρουσίαση του Κοττό στο αφιέρωμα του Beton7



Αγαπητοί φίλοι, το Σάββατο 12 Απριλίου παρουσιάζεται το Κοττό στον χώρο του Beton7 στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Λευκάδιο Χερν. Θα είναι χαρά μας να παρευρεθείτε.
Το Κοττό εκδόθηκε από το Ταμείο Παγκόσμιας Κυθηραϊκής Κληρονομιάς και κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Έχει την τιμή να φιλοξενεί στις σελίδες του πρόλογο του Μπον Κοϊζούμι, δισέγγονου του Λευκάδιου Χερν και πρόεδρο του The Open Mind of Lafcadio Hearn, ο οποίος αναφέρεται στον μεγάλο συγγραφέα και χαιρετίζει την εκδοτική προσπάθεια. Ο George C. Poulos του Ταμείου Παγκόσμιας Κυθηραϊκής Κληρονομιάς στην εισαγωγή του αναφέρεται στη σπουδαιότητα του έργου του Λευκάδιου Χερν, καθώς και της έκδοσης η οποία απευθύνεται στο ευρύτερο ελληνόφωνο αναγνωστικό κοινό. Ο Τάκης Ευσταθίου, ο εμπνευστής του The Open Mind of Lafcadio Hearn, ο άνθρωπος που έφερε τον Λευκάδιο Χερν στην Ελλάδα, στο σημείωμά του αναφέρεται στο πνεύμα του οικουμενικού συγγραφέα.

Φωτογραφίες από το αφιέρωμα του Beton7 στον Λευκάδιο Χερν

27 Μαρτίου, πρώτη μέρα του αφιερώματος 
Κρατάω στα χέρια μου ένα αντίτυπο του Κοττό, η Ράνια Κλιάρη κρατάει περισσότερα
και δίπλα της ο Μιχάλης Αργυρός. Χαμογελάμε όλοι!

31 Μαρτίου, πρώτη μέρα του αφιερώματος
Με την Ντέπυ Ρίζου και τον Δήμο Βρατσάνο, πρόεδρο του Ελληνο-Ιαπωνικού Συνδέσμου.

Βιβλία του Λευκάδιου Χερν από τη συλλογή Τάκη Ευσταθίου.

31 Μαρτίου
Με τη Ζωή Νικητάκη και Όλγα Κολίσογλου.

31 Μαρτίου
Ο πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, η Σόκο Κοϊζούμι,
σύζυγος του δισέγγονου του Λευκάδιου Χερν, και ο Τάκης Ευσταθίου.