Η ιστορία ενός συμβόλου

Πριν από πολλά χρόνια η Άννα μου είχε χαρίσει ένα κόσμημά της. Μια καρφίτσα από αλπακά. Η αξία του κοσμήματος είναι μικρή. Η «από διαθέσεως αξία», που λένε τα νομικά βιβλία είναι μεγάλη, μια και το δώρο είναι από τη γιαγιά μου που κι εκείνης της το είχε δώσει η προγιαγιά μου. Οικογενειακό κειμήλιο μ' άλλα λόγια. 

H καρφίτσα της γιαγιάς

Η συναισθηματική του αξία έγινε ακόμα πιο μεγάλη, όταν συνάντησα την ίδια καρφίτσα σε μια παλιά φωτογραφία της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου. Ναι, ναι της πρώτης Ελληνίδας διηγηματογράφου, που την αγαπώ πολύ και που παρ' όλο που έζησε λίγους μήνες στη Θεσσαλονίκη, εγώ την έχω συνδέσει με την αγαπημένη μου πόλη. Το βιβλίο που έχω γράψει για τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε από ένα μικρό κείμενό της. 

Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου

Στην μοναδική φωτογραφία της που σώζεται, η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου φοράει μια καρφίτσα ίδια, ολόιδια με το δώρο της γιαγιάς. Τυχαίο;

Ο Λευκάδιος Χερν και η Ιαπωνία που γνώρισα μέσα από τα γραπτά του μ' έφεραν μπροστά στο ιτσιμοντζιγκινού. Στο χρυσάνθεμο που είναι το σύμβολο του αυτοκράτορα. Συνδέθηκε με την αυτοκρατορική οικογένεια εξ αιτίας της ομοιότητάς του με τον ήλιο.

Στην ιαπωνική μυθολογία η θεά του ήλιου, η Αματεράσου, έφερε στον κόσμο τον Τζιμμού, τον πρώτο αυτοκράτορα της Ιαπωνίας. Το αυτοκρατορικό έμβλημα παρουσιάζει ένα χρυσό χρυσάνθεμο με δεκαέξι πέταλα, γνωστό ως ιτσιμοντζιγκινού.

Τζιμμού, ο πρώτος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας

Το χρυσάνθεμο, που μοιάζει με τον ήλιο που τόσο λαμπερός φαίνεται πίσω από τον Τζιμμού, βρήκα πως είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο. Ιάπωνες, Ασσσύριοι, Σουμέριοι, Αιγύπτιοι ως το Μεξικό είχαν συγκινηθεί από αυτό το σύμβολο. 

Το ίδιο και οι αρχαίοι Έλληνες. Από το παλάτι του Μίνωα στην Κνωσσό μέχρι τον τάφο του Φιλίππου συναντάμε αυτόν τον συνδυασμό του παντοδύναμου ήλιου με το λουλούδι σε πλήρη άνθιση αποτυπωμένο σε τοιχογραφίες, αγγεία, λάρνακες, αγάλματα.

ΚΛΙΚ

Ψάχνοντας χτες το βράδυ τα χαρτιά μου σύνδεσα όλες αυτές τις πληροφορίες κι έκανα συνειρμούς που δεν είχα κάνει πρωτύτερα. Η καρφίτσα της γιαγιάς και της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου, το λαμπερό σύμβολο της χώρας του Ανατέλλοντος Ήλιου και της Αρχαίας Ελλάδας από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία... και όχι μόνο.

Το σήμα της σειράς των έργων του Λευκάδιου Χερν
σε μετάφραση Τέτης Σώλου

Είναι ταιριαστό να συνοδεύει τη σειρά των έργων του Λευκάδιου Χερν, του οικουμενικού ανθρώπου με το ανοιχτό μυαλό, ένα οικουμενικό σύμβολο πνευματικής δύναμης και ακμής. Ο ίδιος ο Λευκάδιος δεν γνώρισε παρακμή. Ο θάνατος τον βρήκε στα 54 χρόνια του έχοντας αφήσει σπουδαίο συγγραφικό έργο κι έχοντας ενδεχομένως άλλα τόσα να γράψει.

Ο Τάκης Ευσταθίου, υπεύθυνος της σειράς «Λευκάδιος Χερν», πάντα τυπικός, είχε ενημερώσει τον Ιάπωνα πρόξενο για την έκδοση των βιβλίων και για τη χρήση του ιτσιμόντζι γκινού στα εξώφυλλα, που ιδιαίτερα πάνω στο κόκκινο και στο μπλε χρώμα θυμίζει το ιαπωνικό διαβατήριο. «Μα και βέβαια. Είναι το ιαπωνικό διαβατήριο με το οποίο ο Λευκάδιος Χερν επιστρέφει στην Ελλάδα», ήταν η συγκινητική απάντηση.